Słodko-gorzki
Rodzina: Russula (Russulaceae).Synonimy: pieprz mleczny.
Opis i zdjęcie gorzkiego grzyba: Kapelusz o średnicy 4-12 cm, płasko wypukły, z obróconą do wewnątrz krawędzią, z wiekiem przygnębiony do głębokiego lejkowatego, z wystającym środkowym guzkiem, mięsisty, suchy, ciemno czerwono-brązowy, często o charakterystycznym jedwabistym połysku. Płytki są wąskie, częste, początkowo z bladym białawym nalotem, mleczny sok jest swobodnie uwalniany w miejscach pęknięcia. Miąższ jest najpierw białawy, potem płowy, żółtawy lub z czerwonawym odcieniem, z lekkim zapachem żywicznego drewna. Sok mleczny jest wodnisto-biały, wyjątkowo płonący żrący, bardzo obfity, nie zmienia koloru w powietrzu. Noga 1-2 x 4-10 cm, zwykle nieco lżejsza od nasadki, cylindryczna, czasem spuchnięta, biaława i owłosiona u podstawy, pusta z wiekiem.
Gorzki grzyb rozprzestrzenia się w północnej i środkowej części leśnej strefy Rosji, często i obficie wszędzie.
Jak widać na powyższym zdjęciu, gorzka tworzy mikoryzę z sosny, świerku, jodły, brzozy i leszczyny, często spotykanych na bagnach. Owoce w maju-listopadzie.
Podobne gatunki. Różni się od innych podobnie zabarwionych laktów wyjątkowo palącym smakiem i charakterystycznym guzkiem na środku czapki.
Właściwości lecznicze Ekstrakt alkoholowy z gorzkich ciał świeżych owoców wykazuje działanie przeciwbakteryjne przeciwko Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Bacillus subtilis, Salmonella thyphi i S. paratyphi.
Aplikacja do gotowania: Gorzki jest najbardziej żrący ze wszystkich laktera rosnących w naszym kraju. Służy do wytrawiania i wytrawiania po długotrwałym wstępnym moczeniu.